In 1980/1981 werd aan de Waalkade, tussen de Grotestraat en Nieuwe Markt, een nieuwe waterkeringmuur gerealiseerd. In het kader van dit project werden aan enkele kunstenaars uit Nijmegen en omgeving opdrachten verstrekt.
De sculpturen van Peter van de Locht in Nijmegen zijn de eerste sculpturen, waarmee de kunstenaar naar buiten trad, nadat hij naar Nederland was gekomen in 1969. Hij beschrijft ze als volgt:
'Deze sculpturen weerspiegelen mijn toenmalige betrokkenheid tot sculptuur als een verstoffelijking van een aantal vormgedachten over de lichamelijkheid van de vorm, het positief-negatief verschijnsel, het ritme, de richtingen (Axialiteit), de hierarchie, de oppervlakte.'
Hiermee bedoeld de kunstenaar het volgende.
Naast gedachten over de inhoud van een sculptuur, heeft een kunstenaar ideeën over de uiterlijke verschijningsvorm ('lichamelijkheid') van de sculptuur.
De kunstenaar moet beslissen over het volume van de vorm, vormen die elkaar aanvullen, beweeglijkheid en richtingen binnen het beeld, posities en de huid van het beeld. De kunstenaar was in 1983 intensief bezig met het verwoorden van deze uitgangspunten.
De titels van de sculpturen verwijzen naar dit onderzoek.
Klik op de kaart om de locatie te openen in Google Maps.
