Dit kunstwerk lijkt weggegooid en tegen de muur terecht gekomen te zijn. Niets is minder waar. Gerard van Walraeven heeft dit werk uitgebalanceerd en uitgevoerd met alle precisie die mogelijk is. Het zijn vier dikke stalen platen, die omkrullen op de hoeken. De vier platen zijn apart van elkaar neergezet. Ze zakken een beetje in en krullen om alsof ze van soepel materiaal zijn. Het zware harde materiaal van het corten staal (staal met een bruine roestende oppervlaktelaag) wekt hier de indruk van soepelheid en zachtheid. De platen veschillen allen in dikte en grootte en buigen allemaal op een zeer natuurlijke manier.
Gerard Walraeven werkt graag met dit materiaal. Het is een staalsoort die in feite wordt beschermd door een laag roest. De meningen over deze materiaalsoort lopen uiteen. Velen zien roest als verval en achteruitgang. Gerard Walraeven daarentegen ziet in dit materiaal een verwijzing naar behoud en bescherming.
Klik op de kaart om de locatie te openen in Google Maps.
